دوست

 زمستان بود

و

پدر بود...

همه در تکاپو

همه در تلاش

بهار در راه بود...

بهار آمد

لیک...

پدر نبود...

دلتنگ بودم...

نه برای کسی...

از بی کسی...

تنهای تنها

تنهاتر از سنگ کنار جاده...

اما...

نمیدانم!

دلم گرم بود

دلم گرم شد

دوستانی در کنارم

همچون  ستاره هایی پر نور

زیر این گنبد کبود

زیر این بار سنگین سکوت

دیگر تنهائی نبود

دوست بود و دوست بود و دوست....

(یلدا)